«A música galega merece ser difundida en todo o mundo»

Data de hoxe: Martes 03 de maio de 2011

Lecer &Cultura

CLÁSICA 

«A música galega merece ser difundida en todo o mundo»

Cristina Gallardo-Domâs publica «Lela», un cedé con cancións populares

Autor: Cristóbal Maneiro

Localidade: A Coruña

Data 3/5/2011

 

-¿Como xurdiu a idea de gravar un cedé de cancións galegas?

-Todo xurdiu cando se me encomendou interpretar para a inauguración do Xacobeo 2010 unha obra tan emblemática como Lela, con arranxo sinfónico de Juan Durán. Aí comezou o meu amor e sobre todo a curiosidade de indagar máis sobre as obras para canto especificamente galegas, que na miña opinión merecían a pena darse a coñecer en todo o mundo desde unha perspectiva máis lírica, talvez non tan popular como se fixo ata entón.

-E unha vez que tivo ocasión de atoparse coas partituras, ¿que é o que lle resultou máis atractivo e novo nestas cancións?

-O atractivo áchase na melancolía dunha música que encerra os distintos motivos expresivos desta terra. E para min o novo era difundir a lingua galega noutros ámbitos, levala a outros países, sobre todo tendo en conta que hai tantos galegos polo mundo.

-¿Cre que coa súa presenza neste proxecto os fans que ten vostede por todo o mundo se animarán a coñecer estas cancións?

-Certamente, a miña tarefa é transmitir estas músicas a outros lugares e brindarllas ás novas xeracións.

-¿De onde lle vén a súa especial relación con Galicia?

-De moitos anos de colaboración e amizade co Festival de Ópera da Coruña, onde realizamos ao longo das tempadas pasadas óperas, concertos e recitais. Despois, a miña colaboración co Xacobeo 2010 foi todo un pracer e proporcionoume unha gran satisfacción tanto no persoal como no profesional.

-¿É certo que lle gustaría poder levar estas cancións a América Latina, a súa terra, nalgún concerto?

-Nada me gustaría máis. Atópoo necesario e fundamental, sobre todo para os emigrantes galegos que hai en América, para que non se esquezan e, varias xeracións despois, poidan recoñecer nelas as súas propias orixes.

-¿Como foi a súa colaboración cunha orquestra nova, como a Gaos, formada por músicos dos conservatorios galegos?

-Causoume unha óptima impresión. Os músicos da Gaos son novos estudantes con gran talento aos que lles auguro un excelente porvir. Iniciativas como esta lles ofrecen a posibilidade de seguir crecendo na música e na súa formación.

-¿Que outros proxectos ten en Galicia?

-De momento estamos a estudar distintas posibilidades para difundir o repertorio do disco en varias cidades galegas, pero ademais gustaríame poder levalas tamén a outros países.

-Vostede foi unha das personalidades que asinaron un manifesto en contra da xestión de Gérard Mortier no Teatro Real por non contar con artistas españois. ¿Ás veces son necesarios este tipo de iniciativas?

-Non terminarei nunca de sorprenderme de que se optou por un nome como o seu nada menos que para un lugar de tanta fama como o Real, que ten no repertorio a súa baza fundamental. O señor Mortier, xa ao longo dos seus anos de xestión en diversos teatros internacionais, caracterizouse por impor os seus propios gustos sen importarlle minimamente o parecer do público. O de agora coas súas recentes declaracións, máis que un insulto, pareceume unha verdadeira provocación. Ao longo da historia, os cantantes españois marcaron distintas épocas da ópera. Na actualidade, e xa que son tamén española, súmome ás reivindicacións dos artistas líricos. Ademais, persoalmente vinme afectada igual que outros polos criterios arbitrarios deste señor, dos que o público coñece pouco. Eu tiña que cantar Il Trittico e Manon Lescaut no Real, pero Mortier retirounos. E despois a xente pregúntase por que tal ou cal artista non actúa no seu teatro.

-Acaba de estrear unha nova ópera dedicada a Pablo Neruda, «Il Postino», xunto a Plácido Domingo, que tivo un gran éxito en Los Ángeles e Viena, e agora viaxará a París. ¿A ópera contemporánea pode triunfar entre o público de hoxe?

-Non é fácil estrear óperas agora, hai que contar con bos mecenas. O compositor Daniel Catán [que acaba de falecer] tívoos e a acollida dos distintos públicos que tiveron ocasión de vela e gozala foi moi positiva. O seu xeito de compor é moi sincera e a obra moi levadía. A música é melódica e exquisita, con momentos tremendamente logrados.

O ano pasado a soprano Cristina Gallardo-Domâs (Santiago de Chile, 1967), recentemente nacionalizada española, fixo un oco entre as óperas de Puccini, o seu autor fetiche, para gravar no Centro Mans da Coruña Lela, un cedé con catorce cancións de compositores galegos. O disco, que rexistrou xunto á Orquestra Gaos, inclúe por primeira vez arranxos do compositor vigués Juan Durán de pezas tan populares como Campás de Bastabales ou Negra sombra, sobre poemas de Rosalía. Andrés Gaos, Chané, Vise Lens ou Baldomir, entre outros, danse cita neste novo traballo discográfico editado con motivo do Xacobeo, que nos seus primeiros días á venda xa esgotou as súas existencias en Galicia.

© Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A.
Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (España)
Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649.