Data de hoxe: Martes 08 de febreiro de 2011
Lecer &Cultura
Ópera: A compositora e soprano Pilar Xurado estrea ópera no Teatro Real
«A páxina en branco» é un thriller cibernético sobre as crises creativas.
- Autor: Colpisa
- Data: 7/2/2011
- Hora: 18:41 h
Bastan os dedos dunha man para contar as compositoras de música culta. Pero as hai. Pilar Xurado é unha delas, ademais de directora, soprano e libretista. Madrileña do 68, terá ademais a honra de ser a primeira muller que estree unha ópera no Teatro Real. Unha peza do século XXI -con internet, biomedicina, robots, traizóns e paixóns-, «chea de ritmo e moi cinematográfica» e composta por unha muller do seu tempo, vital e sen complexos.
Empeñada en «axitar conciencias», quere atraer ao exclusivo mundo do bel canto a novos públicos e indagar nos males do seu tempo. Baixo o título da páxina en Branco, Xurado tramou un «thriller cibernético» de corte futurista, pero «con elementos musicais reconocibles, arias e dúos» e coa crise da creación como pano de fondo. Os anais terán que apuntar tamén que ademais da música, Pilar Xurado é responsable do libreto e que, na súa condición de soprano, reservouse a interpretación dun dos personaxes protagonistas desta intriga escrita por ela e concibida como «unha metáfora da vida». Promete «sorpresas» ao público e di sentirse «como unha nena grande nun mundo de marabillas».
Xurado, que quixo ser enxeñeira xenética, non nega recorrer á súa «bagaxe emocional» para compor o seu personaxe, «o que lle dá un plus de autenticidade».
Tecnicamente, a peza nun reto que esixe unha orquestra con setenta instrumentistas e un coro con medio centenar de voces. A trama dá conta da desesperación de Ricardo Estapé, compositor en crise que recibe correos electrónicos con páxinas en branco e con copias exactas do pouco que logra compor cada velada da súa ópera sobre o apocalipse. Sospeita que a súa ex muller trata de volverlle tolo e asume que o mundo tramou un complot contra el.
Preguntas
Xurado, como os grades libretistas, trata de diagnosticar algún dos males da súa época e exponse nesta ópera temas candentes ¿Como na época con máis posibilidades e canles de comunicación na historia de atopámonos tan sos? ¿Por que cremos ter o control das nosas vidas cando somos páxinas en branco, simples marionetas? ¿Cal é a verdadeira realidade en éraa do virtual? ¿Que necesita o cerebro pare crear? ¿A tecnoloxía libéranos ou non somete?
A soprano, cunha longa traxectoria na composición, teceu a súa trama deixándose alimentar das influencias que conforman a súa sensibilidade, das lecturas de Murakami ou Paul Auster ao cine de David Lynch ou Lars von Trier. Na música, casa «tradición e vangarda» e admite tamén todo tipo de influencias, algo que os compositores do século XXI «debemos tomar como unha gran riqueza e unha enorme sorte». Sen sumarse a escola ou tendencia algunha, as citas das súas partituras saltan de Mozart e Palestrina a Piere Boulez, Olivier Messiaen, Luigi Nono ou Edgard Varèse.
No hay comentarios:
Publicar un comentario